•

Det er heilt utruleg kor tida fyk. Dagane har hverken fått fleire timar eller eg mindre å gjera, men planane om å halda Plasset.no litt meir oppdatert har pressa seg oppover på ønskelista og følgade fått ein plass på prioriteringslista. Det er so kjekt når det plutseleg dukkar opp e-post frå andre likesinna der ute med tips og tilbakemeldingar osv, så no var eg plutseleg her igjen.

Tenkte å starta med ei kort oppdatering over dei tre siste åra, men samtidig fyrste åra på Plasset heima i vakre Herand.

Eg stortrives fortsatt i den "nye" jobben min og lære noko nytt kvar einaste dag. Eg fekk gå eit år på Mellomledarskulen via MEF der eg fekk ein topp start på livet i anleggsbransjen.

Heima på bruket har det endra seg ein del. Eg har fått veg til sjøen, ny kai og fått malt heile huset.

Eg har fått bygd hønsehus, ruga fram kyllingar og får no ferske egg servert kvar einaste dag.

Eg har fått røska opp i gamle bed, begynt å klippa eit større område med plen og planta rips, solbær, bringebær, jordbær, blåbær og plommetre.

Innimellom har eg pussa litt opp inne, malt stuer, kjøkken og bad, men eg elskar det gamle huset slik det er så her er det ikkje skjedd så mykje endå.

Eg har rukke å nyta masse. Fått meg kajakk, flotte turar til sjøs og til fjells eller berre rolege kveldar heima på plasset. Eg rett og slett elskar livet på landet og her har eg mogelegheit til å gjera draumane mine til verkjelegheit.  

I april 2018 måtte eg ta farvel med min aller beste ven, Bono, det vart eit stort tomrom på Plasset og i kvardagen. Sjølv om ingen nokon gong kan erstatta han, har Trulte klart å dekka tomrommet til det fulle og saman med Uglo og hønene er det liv stort sett døgnet rundt på Plasset.

Det var heilt kort oppsummert dei tre siste åra sidan førre innlegg. Planane framover er mange, og når eg ser tilbake på nettstaden her så går dei sakte, men sikkert i oppfyllelse ein etter ein. Eg satsar på det fortset slik og at eg kan dela dei med alle som måtte ynskja her på Plasset.no og kanskje igjen få tips, gode råd og tilbakemeldingar frå dåke der ute i den lille, fine verda vår.

-bente-

•

Dparadiset har vore ein fantastisk start på ny tilværelse her i vest. Eg elskar den nye jobben min, og stortrives med hus og ny heim. Det einaste som er negativt er at døgnet føles å ha endå mindre timar enn i aust, og sjølv der var eg i manko.

Det er lista opp og lista ned med planar, gjeremål og daglege sysler. Eg har difor kome fram til at eg ikkje kjem til å prioritera å bruka noko særleg tid på blogging. Instagram derimot, der har Plasset fått sin eigen stad og eg håpar dei som evt. måtte fylja med her inne heller heng på der. #plasset vil nok fyllast med store og små gleder, hus, heim, hage, hobby, dyr, natur osv osv. Rett og slett at det gode liv på landet har å by på.

-bente-

 

 

• 4 Comments

•

telenorSiste arbeidsdag. Nærmare 16 år sidan oppstarten i Kannik, Stavanger, er eg no snart til vegs ende i mi telehistorie. 16 lærerike, utfordrande, morsomme og fine år.

Dei ti fyrste fekk eg dela med mange fargerike, flotte folk i Stavanger, dei godt og vel fem siste her på Kongsvinger saman med endå fleire supre mennesker. Store deler av min nærmaste omgangskrets kan eg takka, Telenor for. Nære vener som vert med resten av livet. Noko eg set uendeleg stor pris på.

No ventar nye, spanande arbeidsoppgåver heima i Hardanger. Draumen om å kunna flytta heim til familie og venner i vakre Herand har vore der i mange år og då jobbtilbudet ramla ned i fanget mitt var det ikkje noko å tenkja på.

Tankane har nok "sege" litt på etter kvart, og eg ser eg også her kan takka Telenor som har gitt meg sjølvtillit og trua på at dette skal eg klara. Det har alltid vore rom for å feila, så lenge ein står på å gjere sitt beste. Samtidig har eg vorte tett fulgt opp med ros, tilbakemeldingar, veiledning og konstruktiv kritikk. Vorten kursa og fått bygd opp kunnskap rundt bla. dialog og kundeservice i særklasse. Ei erfaring eg set stor pris på å ha med meg vidare.

Så..takk kjære, Telenor, takk flotte venner og gode kollegaer! Takk for å ha gitt meg ballast til å ta fatt på eit nytt kapittel i livets fantastiske eventyr!

•

Eg elskar fargar, og her om dagen fekk eg denne fantastiske boka i posten. Anbefalast på det strekaste til alle som trives i fargerike omgivelsar. Fine tekstar og ei rekke flotte bilete til stor glede og inspirasjon. IMG_2053

Charlotte Hedeman Guineau, forfatter av boka, er også grunnleggeren av RICE et dansk interiør- og designfirma som sprer rundt seg med ting og tang til hus, heim og uterom i alle regnbuensfargar.

Stearinlysa er tent, nydeleg påskebukett frå arbeidsgivar er på plass og påskehøgtida er like rundt hjørna. Slike stunder for meg sjølv er gull verdt. Heilt stille i huset, kun ein hund som snorkar medan eg drøymer meg vekk og planlegg den nye kvardagen eg har i vente heima på vestlandet.

IMG_2065

 

•

Eg ventar no. Ventar på å verta ferdig med visning, forhåpentlegvis salg og kome meg over fjellet. Eg har så mange planar, draumar, gleder. Ser så fram til å byrja i ny, spanande jobb og koma i gang med kvardagen i vest.

Vårsteming i Herand
Vårsteming i Herand

Eg kan ikkje pakka ned så mykje meir før visning, prøvar å ikkje rota for mykje og går litt på "tåhev" i eigen heim. Det tinar i hagen og eg har lyst å begynna å grava, planta og så, men denne våren er alt litt på hald.

Eg nyttar og nyt tida med planlegging, les bøker, "google", ser seriar om hus, hage, bondeliv og plantestell. Les om høner, sjølvforsyning, turar i Hardanger, oppussing av gamle hus, fargar, ideear, trær, bær,dyr, jul, slakt, kajakk, gamle staudar, urter, høner, osv. osv. Tek meg i å gleda meg til jul også, og i går las eg ei heil bok om fine juletradisjonar..i mars!. Eg gledar meg til så mykje at eg har laga meg ei liste for å hugsa på alt og må stadig minna meg sjølv på å gleda meg til no. Det er jo tross alt det aller viktigaste. Nuet.

Det er litt som ei adventstid, mykje kos og gleder medan ein ventar på den store dagen.

Berre godt og vel to arbeidsveker igjen.

• 2 Comments

•

gullEg gledar meg så inderleg til å gå inn til eigne høner og samla egg saman med gullet Samson som eg er so heldig å vera moste til.

Det nærmar seg visning av hus, siste arbeidsdag og flytting. Draumen eg so lenge har gått med er snart ein realitet og hodet er fylt av planar, idear og glede.

I kveld set eg å kikkar på høner igjen. Det vert nok ikkje noko åpning av hønsegården før til neste vår, men eg følger med på oppdrettarar, til salgs sider og les om dei ulike rasane. Eg er ein rimeleg impulsiv sjel, men når det kjem til dyr er det svært viktig å setja seg inn i kva tilrettelegging som skal til og samtidig finna dei individa som er best mogeleg tilpassa det ein er ute etter.

Vestlandet med sitt forholdsvis milde klima åpnar for det meste, så lenge ein har eit godt og lunt hønsehus treng ein ikkje gå for dei aller mest hardføre rasane sjølv om ein vil dei skal kunna gå mest mogeleg fritt og rundt på bruket.

Eg er ute etter gode eggleggarar, fine kjøttrasar og gjerne nokon som også er flinke til å ruga og ta seg av kyllingane sine. Må også innrømma at eg er svak for dei noko tyngre rasane, både pga. utsjånad og lynne.

Foreløbig har eg landa på Australorps, Sussex og Orpington (eit par sidan eg synes dei er so nydelege) Har også lyst på Brahma, men et redd hanane her kan verta i største laget. Har heldigvis endå god tid til å lesa vidare på både nett og i bøker, samt eg skal rundt på besøk til familie og venner som har dei ulike rasane.

....eg har litt på følelsen av at nokon få høner fort kan verta til fleire høns 🙂

 

 

•

lass1
Langerudberget tidleg ein onsdagsmorgon. Snille pappen min har vore på besøk for å ordna både her og der før takstmann kjem i måro. Med seg tilbake til vestlandet har har full hengar med ting som er klar for ein ny tilværelse på andre sida av fjellet.

Eg gledar meg til å følga etter om nokon veker.

•

storgledeDå er bloggen flytta, eg har fortsatt nokon veker igjen men tankane er flyktige mellom aust og vest fortida.

http://storglede.blogspot.no/ blei til då eg for ca eit år sidan fekk mogelegheit til å søka sluttpakke frå Telenor. Eg var heilt sikker denne gongen på at dette var billetten heim. Slik skulle det ikkje bli, men som vanleg trur eg tida då ikkje var inne og at det er mogelegheita eg har fått no som venta på meg. Ein spanande jobb og mange, store nye utfordringar.

Det er med blanda følelsar eg seie opp etter 16 år som ansatt i Telenor, men den som intent våger, intet vinner og dette er altså det eg har gått å drøymt om dei siste ti åra.

Det å reisa i frå fantastiske kollegaer, nydelege venner, hus eg er glad i, ein flott arbeidsplass og trygge rutinar er kanskje litt dumdristig om ein spør enkelte. Uansett, det er draumen og er ein av ildteikn, hjartestyrt med størst aktivitet i høgre hjernehalvdel... ja, då er det det einaste rette.

http://storglede.blogspot.no/ har eg benytta til å spre gode tankar, gleder, og energi rundt den vegen eg ynskjer livet skal ta. Det funka!

Eg er klar for eit nytt og spanande kapittel i livets underfundige eventyr.

-bente-

•

glenamble2"Bringebær ’Glen Ample’

Denne skotske bringebærsorten er hovedsort for bringebærdyrking i Storbritannia, men foreløpig lite brukt i Norge. Forsøksdyrking i regi av Planteforsk har imidlertid vist at denne sorten også egner seg meget godt for norske forhold. Avlingen blir stor, smaken er meget god og bærene er fine og glansfulle, i tillegg til at de råtner lite. Bærene er litt lysere i fargen enn Veten, og de egner seg godt som dessertbær. Modne i slutten av juli. Kan også dyrkes i drivhus." Kilde: http://www.bogront.no/

Eg går med mange tankar om gjenoppbygginga av hagen på Plasset. Trær og bærbuskar må på plass, rabarbraen under riverstreet, syrinen må stellast, rosene, Løytnantshjarta i kroken ved trappa og det gamle blomsterbedet i tunet. Det er berre begynnelsen.

Så er det valget om å satse på eldre sortar bær, eller blande nytt med nostalgiske planter. Gå for nye, større, søtare og meir produktive buskar. Dei er avla fram og vert som ein metafor på dagens samfunn. Effektivitet, produktivitet, mykje ut av lite osv. Eg likar ikkje heilt tanken, men på ei anna side skriv ein 2015 noko som medføre mogelegheit til å effektivisera livet som sjølvnært- og kortreist matentusiast.

Kom gjerne med innspel og meiningar rundt dette. Ynskjer også anbefalingar om andre spanande sortar verdt å satsa på.